11 levenslessen die we kunnen leren van David Bowie?
Acteur, muzikant, artiest, … maar ook ondernemer, de steeds veranderende David Bowie verliet ons op 69 jarige leeftijd en liet ons achter met een zeer uitgebreide collectie van zijn creativiteit.
Zijn invloed op onze wereld zal nog door verschillende generaties gevoeld worden.
David Bowie gaf ons de wijsheid om na te denken door middel van zijn woorden.
Hier zijn 11 levenslessen die we kunnen leren van David Bowie.
- Humor is heel belangrijk.
Ik heb mijn persoonlijkheid zo dikwijls heruitgevonden dat ik nu in de ontkenningsfase zit dat ik oorspronkelijk een Koreaanse dame met overgewicht was.
Ik ben op zoek naar steun voor de ongeautoriseerde autobiografie die ik momenteel aan het schrijven ben.
Hopelijk zal deze in zulke grote aantallen verkopen dat ik in staat zal zijn om een enorme hoeveelheid geld bijeen te krijgen voor de financiering van de filmversie van die autobiografie waarin ik iedereen speel.
Ik ben altijd verbaasd dat mensen wat ik zeg serieus nemen. Ik neem mezelf niet eens serieus.
- Nooit genoegen nemen met minder.
Ik heb altijd een weerzinwekkende behoefte gehad om iets meer te zijn dan gewoon een mens.
Ik ben geen profeet of een stokoude man maar ik ben een sterveling met het potentieel van een superman. Ik leef door.
- Zoek oplossingen voor je beperkingen.
Ik moest enkele jaren geleden reeds aan mijzelf toegeven dat wanneer het gaat om het verwoorden van mijn gevoelens, ik hier heel slecht in ben.
Mijn muziek doet het gelukkig voor mij. Het geeft weer wie ik ben.
- Wees een visionair.
De absolute transformatie van alles wat we ooit gedacht hebben over muziek, zal binnen 10 jaar plaatsvinden en er zal niets in staat zijn om het te stoppen.
Het heeft absoluut geen zin om te doen alsof het niet zal gebeuren. Ik heb er het volste vertrouwen in dat bv. het auteursrecht binnen 10 jaar niet meer zal bestaan.
De humanisten die geen religie hebben, gaan wel uit van volgende stelling: “werk hard en op de een of andere manier zal je ofwel jezelf sparen, of onsterfelijk worden”.
Dit is natuurlijk volledige nonsens want onze vooruitgang is niets. Er kan vooruitgang plaatsvinden in de technologie maar er bestaat geen ethische vooruitgang.
- Kom in het reine met je innerlijke geesten.
Aan de andere kant, wat ik wil dat mijn muziek voor mij doet, is mijn innerlijke geesten wakker maken. Niet de demonen maar de geesten.
Er heerst veel angst als je gaat nadenken waar de wereld over gaat en om draait.
Het is heel vreemd, sommige nummers wil je gewoon niet schrijven omdat het niet goed voelt. Bij mij was dat het nummer; Heathen.
Er hing iets onheilspellends over de woorden en terwijl ik ze uitsprak, rolden de tranen over mijn gezicht. Maar ik kon er niet mee stoppen.
Het is heel raar, het was net of iets anders me begeleide … Mijn hand forceerde om verder te schrijven, dat is beter uitgelegd.
- Wees bescheiden in je grootheid.
In de meeste gevallen schrijf ik over zeer persoonlijke, vaak eenzame gevoelens maar iedere keer ervaar ik deze weer anders.
Weet je, wat ik doe is niet zo heel intellectueel, ik ben gewoon een popzanger! Wat mijn persoon betreft ben ik helemaal niet zo gecompliceerd.
Eerlijk gezegd, als ik interpretaties hoor van mijn liedjes dan denk ik vaak dat mensen veel verder denken dan wat ik er ooit mee bedoeld heb.
- Maar als je geweldig bent, mogen mensen dit best weten.
Ik hoef er niet bescheiden over te zijn wanneer ik zeg dat op enkele uitzonderingen na, alle artiesten waar ik mee samengewerkt hebt, hun beste werken samen met mij gemaakt hebben.
Ik geloof dat ik vaak het beste in de talenten van iemand anders naar boven kan brengen.
Je zou denken dat een rockster, die getrouwd is met een supermodel het beste in de wereld heeft bereikt. Wel, dat is zo!
- Creëer een uniek perspectief.
Ik denk dat Mick Jagger enorm verbaasd zou zijn als hij zich realiseerde dat hij voor veel mensen niet een sekssymbool maar een moederfiguur is.
Als ik bij de afsluiting van een songtekst vastloop, dan gebruik ik mijn laatste redmiddel: overweldigende onlogica.
- Beroemdheid is niet alles, terwijl het wel zo wordt naar voren geschoven.
Beroemdheid kan mensen met een slecht gevoel achterlaten.
Het is een gok maar volgens mij is Madonna helemaal geen gelukkige dame. Ik kan uit mijn eigen ervaring spreken.
Wanneer je zulke persoonlijkheidsveranderingen doormaakt, de noodzaak ervaart om in het centrum van de aandacht te blijven, lijkt me dat geen aangename plek om te vertoeven.
- Erken waar je vandaan komt.
Ik heb het altijd zeer jammer gevonden dan ik niet openlijk met mijn ouders kon praten, zeker met mijn vader.
Ik heb zoveel zaken gehoord en gelezen over mijn familie dat ik er niets meer van kan geloven. Elk familielid heeft wel een andere versie van de feiten.
Ik ben heel erg op mijn gemak en ik hou hier erg van. Ik had nooit gedacht dat ik zo’n familie gerichte persoon zou worden. Dat was zeker geen deel van het oorspronkelijk plan.
Maar iemand vertelde me dat wanneer je ouder wordt, je de persoon wordt die je altijd al had moeten zijn en ik voel dat dit ook met mij zo is.
Ik ben achteraf gezien redelijk verbaasd over wie ik ben geworden want eigenlijk ben ik geworden zoals mijn vader.
- Maak het allerbeste van de weinige tijd die je hebt.
Als je ouder wordt, komen er 2 of 3 vragen op je af. Hoe lang? En wat doe ik met de tijd die ik nog heb?
Voor het antwoord op die vragen moet je minimaal 1 keer de confrontatie met een lijk aangaan.
De volledige afwezigheid van leven is de allergrootste en meest verontrustende confrontatie die je kan aangaan.
Zodra je dat gevoel van verwondering naar je leven verliest, ben je op weg om het los te laten.
Dit is een echte schok, alle clichés zijn waar. De jaren gaan echt sneller als je ouder wordt en het leven is echt zo kort als ze vertellen …
