Waarom lachen goed voor je is.

Ooit gehoord van het gezegde: “lachen is het beste medicijn”?

Meer en meer studies tonen het belang van lachen aan en dit ondanks het feit dat we in een schijnbaar ernstige wereld leven.

Volgens onderzoek, lacht een gemiddeld kind tussen de 300 en de 500 keer per dag, terwijl de gemiddelde volwassene slechts 15 maal per dag lacht.

We kunnen veel meer gelach in deze wereld gebruiken, zeker omdat er geen schade voortkomt van teveel lachen. Mensen die vaker lachen, blijken een betere algemene gezondheid te hebben en ze stralen een zorgeloze stemming uit.

In de studie waarnaar hierboven wordt verwezen, bestudeerden Ursula Beermann van de Universiteit van Californië, Berkeley, en Willibald Ruch van de Universiteit van Zürich, 70 psychologiestudenten en hun neiging om met of om zichzelf te lachen. De bevindingen van dit onderzoek geven verder bewijs over het feit dat het hebben van de mogelijkheid om te lachen om of met jezelf, de aanleiding geeft tot een goed gevoel voor humor, een optimistische, energieke persoonlijkheid en zelfs een betere algemene gezondheid.

De vrijwilligers in de studie, wordt gevraagd om hun vermogen om de humor te zien in de problemen waarmee zij dagelijks geconfronteerd worden in het dagelijks leven een score toe te kennen. De onderzoekers vragen ook een of twee vrienden van deze persoon om op dezelfde karakteristieken punten te geven. Terwijl de studenten de vragenlijsten invulden, wordt er in het geheim een camera gemonteerd op de muur om foto’s van het gezicht van elke deelnemer te nemen. De onderzoekers vervormden vervolgens de foto’s met behulp van Mac Photo Booth-software, om ze te laten lijken op de gezichten die ze in een spiegelpaleis spiegel zouden zien.

Dit is waar het experiment pas echt goed wordt: de vrijwilligers moesten daarna punten geven op de afbeeldingen van mensen die ze niet kennen. Hun eigen foto’s maakten ook deel uit van de reeks. De deelnemers werden gefilmd terwijl ze naar hun eigen beelden keken om te zien of ze naar zichzelf lachten. Daarna analyseerden onderzoekers de gegevens met behulp van een zeer gewaardeerd stelsel van emotionele expressie, om de authenticiteit van de uitingen van de vrijwilligers te meten.

Uit de resultaten kwam dat 80% van de deelnemers met zichzelf moesten lachen wanneer ze hun eigen foto zagen. Ook de vrijwilligers die beweerden dat ze vaker om of met zichzelf moesten lachen – en waarvan hun vrienden dit bevestigd hadden – lachten en glimlachten vaker en intenser dan de anderen.

Bovendien hebben mensen een verkeerd beeld van zichzelf over hoe snel en hoe vaak ze glimlachen en hun ‘ratings’ kwamen ook niet overeen met wat hun vrienden hadden verklaard. Dit houdt in dat mensen hun neiging om te lachen overschatten, of dat ze zouden willen dat andere mensen zouden denken dat ze gemakkelijker glimlachen.

Het interessante is dat de studie geen verband vond tussen hoe vaak mensen om hun eigen foto’s moesten lachen en hoe vaak en hoe hard ze moesten lachen bij de vervormde beelden van anderen. Dit betekent dat het vermogen om met jezelf te lachen een aangeboren iets is. Het hangt af van de eigen persoonlijkheid, dit in plaats van alleen het vermogen van mensen om te lachen met domme foto’s.

De deelnemers aan de studie, die vaker met zichzelf lachten, waren ook vaker vrolijk, hebben een vrolijke persoonlijkheid en leken minder ernstig. Het was de onderzoekers ook opgevallen dat ze in een betere stemming leken te zijn op de dag van het experiment in vergelijking met anderen die niet zo vaak lachen om zichzelf.

Hoewel dit onderzoek niets belangrijks lijkt bij te dragen tot de geschiedenis, werpt het wel een licht op het verband tussen persoonlijkheid en gezondheid. Mensen die een luchtigere, optimistische benadering van het leven hebben, beschikken over een betere algemene gezondheid. Lachen en een positieve kijk kan de bloeddruk verlagen, hart-en vaatziekten voorkomen en depressies op afstand houden. Dit zijn slechts enkele van de vele belangrijke voordelen van lachen voor de gezondheid.

Het begrijpen van bepaalde grappen vereist een bepaalde set van sociale vaardigheden die mensen met bepaalde aandoeningen, zoals autisme en schizofrenie, vaak niet ontwikkelen. Het bestuderen van de ins en outs van humor kunnen wetenschappers dus helpen om beter te begrijpen hoe de hersenen van mensen met geestelijke en lichamelijke handicaps werken, wat ons allemaal kan helpen om gewoon beter te communiceren.

Meer dan wat dan ook, moet deze studie ons eraan herinneren om vaker te lachen en niet verstrikt te raken in de ernst van het leven dat zo velen van ons naar beneden brengt. Terwijl sommige situaties en gebeurtenissen soms lijken op beslissingen op leven of dood, zul je er op het einde van de dag waarschijnlijk op terugkijken als verspilde energie door je zorgen te maken over bepaalde dingen.

Dus, als je vandaag nog niet gelachen hebt, zal dit artikel er je hopelijk aan herinneren om je dagelijkse dosis (s) lachen te krijgen en je aanmoedigen om je minder zorgen te maken over situaties waar je niks aan kan veranderen.

 

 

Facebooktwittergoogle_pluslinkedin
Peter Wuyts
 

Klik hier om een reactie achter te laten 0 reacties